Cykl Kolba to mechanizm przedstawiania wiedzy bazujący na czterech fundamentalnych sposobach uczenia się. Dzięki niemu uczestnicy szkoleń nie tylko zapamiętają dużo więcej i na dużo dłuższy okres, ale także będą bardziej zainteresowani tematem ze względu na różnorodność formy i silniejszą stymulację.

David A. Kolb badał sposób, w jaki ludzie się uczą. W trakcie swojej pracy zauważył, że ludzie preferują jeden z czterech sposobów uczenia się. Jego odkrycie stało się obecnie standardem prowadzenia nowoczesnych szkoleń. Poznawszy cykl Kolba, możesz diametralnie podnieść jakość prowadzonych przez Ciebie szkoleń.

Wspomniane cztery sposoby uczenia się to:

Doświadczenie – wiele osób najlepiej przyswaja wiedzę, gdy ma okazję doświadczyć przedstawianych informacji. Dlatego bardzo często trenerzy na początku szkolenia stosują nową technikę na wybranym uczestniku lub na wszystkich uczestnikach. Dzięki temu każdy członek grupy ma możliwość przekonania się na sobie, jak działa konkretna technika.

Refleksja – refleksja następuje tuż po doświadczeniu. Jest dla uczestników szkolenia okazją do zastanowienia się, co tak naprawdę się stało i czego doświadczyli.

Teoria – kolejny krok to wytłumaczenie przez trenera teorii, która leży za przedstawioną techniką. Część osób myśli na bardzo abstrakcyjnym poziomie i do zrozumienia potrzebuje mieć jasno przestawiony mechanizm, werbalnie ukazaną wiedzę.

Praktyka – finalny sposób nauki to zastosowanie w praktyce poznanej wiedzy. Wiele osób uczy się przez działanie i najwięcej wynosi z zajęć, gdy może samemu użyć zdobytych umiejętności.

Cykl Kolba polega na wykorzystaniu po kolei wszystkich sposobów uczenia, aby urozmaicić doświadczenie, i aby każdy uczestnik szkolenia miał okazję użyć swojego ulubionego sposobu uczenia się. Poszczególne cykle niekoniecznie muszą występować w kolejności pokazanej powyżej, aczkolwiek jest to standardowy sposób użycia tej techniki.

Spróbujmy wyobrazić sobie, jak cykl Kolba mógłby zastosować w praktyce trener. Jako przykład wykorzystany znaną prawie wszystkim wiedzę, że ludzki umysł nie rozumie słowa „nie”. Od czego można by zacząć? Pierwszy sposób nauki to doświadczenie, dlatego nasz wyimaginowany trener zapewne poprosiłby uczestników, żeby każdy z nich zaobserwował, co dzieje się w jego umyśle, gdy on mówi „Nie myśl o różowym słoniu!”. To pozwala każdemu przekonać się, że w umyśle pojawia się wtedy obraz różowego słonia. Tym samym każdy z członków szkolenia doświadcza na własnej skórze (lub raczej na własnym umyśle), jak działa opisany mechanizm.

Drugi sposób uczenia się to refleksja. Doświadczony trener po przeprowadzeniu uczestników szkolenia przez doświadczenie zaangażuje całą grupę w dyskusję. Wystarczy spytać „Jakie były wasze doświadczenia, gdy kazałem wam nie myśleć o różowym słoniu?”. Po chwili w grupie zaczną pojawiać się osoby, które opiszą swoje doznania, a pozostali uczestnicy będą podświadomie porównywać własne doświadczenie z opisem osoby mówiącej. Kilka różnych refleksji od różnych osób pozwala grupie uzyskać parę punktów widzenia na działanie słowa „nie”.

Trzecią formą nauki jest teoria. W naszym przykładzie trener po prostu przedstawiłby mechanizm pracy mózgu, który sprawia, że musimy odtworzyć w głowie każde słowo po kolei, żeby zrozumieć, co zostało do nas powiedziane. Dlatego w naszym umyśle musi powstać obraz różowego słonia, żebyśmy byli w stanie pojąć, o czym mamy nie myśleć.

Czwartym sposobem uczenia się jest praktyka. Trener powinien zawsze zadbać, żeby grupa miała możliwość użycia zdobytej wiedzy w kontrolowanym i bezpiecznym środowisku. W naszym przykładzie mogłoby to być ćwiczenie w parach, w którym uczestnicy używaliby zdobytej wiedzy np. do stworzenia perswazyjnych tekstów lub do wywołania atrakcyjnych obrazów w umyśle rozmówcy podczas procesu sprzedaży.